psychoterapia Gdańsk
Psychoterapia psychoanalityczna jest metodą leczenia polegającą na tworzeniu relacji między terapeutą a pacjentem, w której możliwe jest bezpieczne powierzanie terapeucie często bolesnych i trudnych obszarów z życia pacjenta, oraz z jego wewnętrznego świata. Zadaniem terapeuty jest zrozumienie tego świata, a w trakcie psychoterapii wraz z pacjentem podejmują próbę łączenia, rozumienia i myślenia o tym, w jaki sposób nieświadome obszary wpływają na życie pacjenta. Celem psychoterapii jest pomieszczenie w relacji terapeutycznej charakterystycznych sposobów reagowania, tu mogą zostać one przyjęte, nazwane, przemyślane i zrozumiane.
Podstawowe założenia psychoterapii psychoanalitycznej to:
-
za naszym cierpieniem stoją nieświadome popędy, których nie możemy realizować w sposób dla nas satysfakcjonujący.
-
bieżące relacje budujemy w oparciu o te z okresu dzieciństwa. Odtwarzając wczesnodziecięce relacje z aktualnymi partnerami, możemy czuć nieustanny lęk przed opuszczeniem, obawę bycia nie dość dobrym, niezauważonym lub odczuwać ciągłe poczucie winy.
-
mechanizmy obronne (są nawykowe i często nieświadome) występują u praktycznie każdego człowieka i pełnią rolę przystosowawczą, jednak często są zniekształceniem zachowania lub oglądu rzeczywistości, a stosowane nieadekwatnie, utrudniają funkcjonowanie. Mechanizmy obronne za radzenie sobie z wewnętrznymi konfliktami w celu ochrony osobowości (ego), zmniejszenia lęku, ograniczenia frustracji i poczucia winy.
Pacjent stara się dotrzeć do zapomnianych zdarzeń i relacji, które determinują aktualne życie. Próbuje je na nowo przeżyć i zrozumieć, by móc nawiązywać lepsze, bardziej satysfakcjonujące relacje z bliskimi. Za czynniki leczące w psychoterapii psychoanalitycznej uznaję się m.in.:
-
kontakt między klientem a psychoterapeutą,
-
nadzieje na osiągnięcie zmiany,
-
poszerzenie świadomości – zwane też wglądem – nabywanie nowych informacji o doświadczanych pragnieniach,
-
monitorowanie zachowań – kontrolowanie i śledzenie własnych wyborów i zachowań,
-
odreagowanie – powtórne przeżycie i wyrażenie traumatycznych przeżyć i doświadczeń,